Na wschód od drogi z Koryntu do Argos leży, wciśnięta między wzgórza, warowna cytadela Agamemnona w Mykenach (Mykínes). Jest to miejsce, które mogłoby stanowić scenerię greckich legend.
Mykeny zostały odkryte w 1874 r. przez niemieckiego archeologa-amatora Heinricha Schliemanna (tego samego, który odnalazł ruiny Troi). Był on przekonany, że poezje Homera to nie fikcja, ale opis autentycznych miejsc i wydarzeń. Odkryte przez Schliemanna kunsztowne wyroby ze złota i wspaniała architektura grobów potwierdziły słowa Homera, że Mykeny były „miastem dobrze zbudowanym, obfitującym w złoto”.
Pierwsze osady ludzkie istniały tu już w neolicie, ok. 3000 lat p.n.e. Rozwój Myken – a przede wszystkim cytadeli – przypada mniej więcej na okres od ok. 1600 do 1100 r. p.n.e. Okres ten zwany jest mykeńskim, przy czym termin ów stosuje się nie tylko do okolic miasta, ale całej cywilizacji później epoki brązu w południowej Grecji.
Pozostałości archeologiczne w Mykenach zdumiewająco dobrze przystają do wydarzeń opisanych przez Homera, jeżeli traktować je jako poetycką opowieść o walkach dynastycznych, bądź – jak uważa obecnie większość naukowców – jako syntezę mitów pochodzących z różnych okresów historycznych. Budynki odkopane przez Schliemanna wskazują na istnienie osady już ok. 1950 r. p.n.e. Od ok. 1600 r. p.n.e. rozpoczął się okres rozkwitu, potem nastąpiły dwa okresy upadku – ok. 1200 i 1100 r. p.n.e. Miasto wprawdzie nadal istniało, ale zostało opuszczone przez ludność.
Nie udało się przekonująco wytłumaczyć przyczyny upadku Myken. Wydaje się jednak, że decydującą rolę odegrały wojny między rywalizującymi królestwami. Walki nasilały się wraz z rozwojem cywilizacji w XIII w. p.n.e. Wykopaliska w Troi pozwoliły ustalić, że została ona złupiona – bardzo możliwe, że przez wojska pod dowództwem króla Myken – ok. 1240 r. p.n.e. Prawdopodobnie właśnie w tym okresie przebudowano twierdzę mykeńską.
poleca:
